ஏப்ரல் 2022 – சிறந்த படைப்புப் போட்டிக்கான பதிவு

(கதை சுருக்கம்: வருடம் 1966ல் ஆரம்பித்து தலைமுறை வளர்ச்சி கூடிய மட்டும் சுருக்கமாக சுவாரஸ்யாமாக சொல்ல முயற்சி. ஏழை கம்பவுண்டரின் குடும்பம், அந்த குடும்பத்தின் அன்றாட பிரச்சனைகள், கூடவே அவர்கள் வளரும் நகரின் வளர்ச்சி பரிணாமங்களை விளக்க முயற்சித்திருக்கிறேன். அந்த கால கட்டத்தில் மதுரை நகரில் வாழ்ந்தவர்கள் நிச்சயம் திரும்ப அங்கு போவார்கள். மெதுவாக இல்லை இல்லை விரைவாக காலம் ஓடுகிறது கடைசியில் நாம் வருடம் 2079ல் நிற்கிறோம்.)

1966

மதுரை சிம்மக்கல் ஏரியா, வடக்கு வெளி வீதிக்கு அப்பறம் வருது. முக்கியமான சந்திப்பு. குதிரை வண்டி ஸ்டாண்டு அதை ஒட்டி கம்பீரமாய் உக்காந்திருக்கும் அந்த சிம்மம்பல்லை விரித்து பயமுறுத்தற கோலத்தில், எதுத்த சந்து முனையில் இருக்கும் செல்லத்தம்மன் கோவிலை பாத்த மாதிரி உக்காந்திருக்கும். சுற்றி ஒரு ரவுண்டானா மாதிரி இருக்கும் அதுல எப்பவும் தண்ணி. அதுல மொண்டு மொண்டுதான் குதிரை வண்டிக்காரர்கள், குதிரைக்கு தண்ணிர் வைப்பார்கள். அதை குடித்து விட்டு குதிரைகள் ஸ்டாண்டைஒட்டி போற அலுமினிய நிற TVS நகர பஸ்களை பாத்து பற்களை காட்டி கனைக்கும்.

என்ன சொன்னேன் சிம்மத்துக்கு எதுத்தாப்பல உள்ள தெரு கடைசில செல்லத்தம்மன் கோவில், கண்ணகி மதுரைக்கு கோவலனை தேடி வந்தப்ப தங்கின இடமாம். அந்த தெருவுக்குள்ள வாங்களேன், கும்னு நல்லெண்ணை வாசனை வருதா?

அந்த வாசனையை பிடிச்சிட்டே வந்தா ஒரு எண்ணை செக்கு, அதுக்கு நேர் எதிர்வீட்லதான் கம்பவுன்டர் வேதாசலம், தன் 4 பசங்களோடவும் மனைவியோடவும் இருந்தார்.

ஒரு மருந்துப் பெட்டியை தூக்கிண்டு, தன் ஓட்டை சைக்கிள்ல காலங்காத்தால 8.30க்கெல்லாம் கிளம்பிடுவார், பித்தளை பாத்திரத்துக்கு ஈயம் பூசறது இருக்கானு ஒத்தன் கத்திண்டே போவான். இவர் உங்க வீட்ல யாருக்கும் காச்சல் இருக்கானு கத்தறதில்லை.

இவர் சைக்கிள்ல போற டைம் அந்த ஏரியால எல்லாருக்கும் தெரியும். யார் வீட்டிலயாவது யாருக்காவது உடம்பு சரியில்லைன்னா அவங்களே வெளிய வந்து கூப்பிடுவாங்க.

தனக்கு தெரிந்த வைத்தியத்தை பாத்துட்டு, கொடுக்கற ஒரு ரூபாயோ, ரெண்டு ரூபாயோ சந்தோஷமா வாங்கிண்டு வருவார். நல்ல ராசியான கை, ரெண்டே நாள்ல குணமாகும். கஷ்ட ஜீவனம்தான்.

மனைவி ரத்தினா தன் தையல் மெஷினால துணிகளை ஒட்டுப் போட்டா, வீட்டுசெலவுக்கு தொய்வு விழறப்ப அதையும் ஒட்டுப் போடற கடின உழைப்பாளி.

மூத்த பையன் லட்சுமணன், அடுத்து கோதண்டம், கடைசியா ரெட்டை, ராமு சோமுனு. எல்லாருக்கும் வீட்டு வருத்தம் தெரியும்.

லட்சுமணன், இதோ டீச்சர் டிரெய்னிங் இந்த ஜூன்ல முடிச்சிடுவான், வேலை கிடைச்சு மாசம் ஒரு ஐந்நூறு ரூபாய் சம்பளம் வந்தா குடும்பம் தலை நிமிந்திரும். கோதண்டம் இப்ப பி.காம் ரெண்டாவது வருஷம். அடுத்த ரெண்டும் 10வதுல.

பல்லைக் கடிச்சு இன்னும் ஒரு ரெண்டு வருஷம் இழுத்துண்டு போனா, ஓரளவுகஷ்ட ஜீவனம் போகும். ரத்தினா பாவம் கல்யாணம் ஆகி ஒரு 2 வருஷம் சந்தோஷமா இருந்திருப்பாளா?

அப்பா ஓட்டை சைக்கிள்ல தினம் ஓடறதை பாத்தா பசங்களுக்கும் கஷ்டம்தான். எங்களுக்கு கோஆபரேடிவ் பாங்ல கடன் வாங்கி, ஒரு ரெண்டு சைக்கிள் ரிக்‌ஷா வாங்கி கொடுப்பா, சூப்பரா ஓடற பிசினஸ் மதுரைல இப்ப சைக்கிள் ரிக்‌ஷாதான்.

சோமு சொன்னான், “போடா இப்ப காலேஜ் ஹவுஸ் பக்கம் ஒரு ஆட்டோ ரிக்‌ஷா பாத்திருக்கயா? சும்மா சல்னு பிளெஷர் கார் மாதிரி போகுது. இன்னும் 10 ஆட்டோ ரிக்‌ஷா அடுத்த மாசம் வந்துருமாம் மதுரைல. அப்பறம் இந்த குதிரை வண்டி, சைக்கிள் ரிக்‌ஷால்லாம் மெதுவா காணம போயிடும்”

ராமு, “ஐய்யே, குதிரை வண்டில்லாம் எப்பவும் போகாது, டிவிஎஸ் பஸ் ஊர் பூராவந்தா குதிரை வண்டில்லாம் காணாம போகும்னாங்க போச்சா.

சோமு, “மெட்ராஸ்ல எலக்ட்ரிக் டிரெயின் ஓடுதாம் தெரியுமா? கணேஷ் லீவுல அவன் மாமா வீட்டுக்கு போனப்ப பாத்திருக்கான். அங்கெல்லாம் 70,80 ஏன் 100 ஆட்டோரிக்‌ஷா கூட இருக்குமாம் . ரொம்ப பீத்திக்கறான். அது மட்டும் இல்லை கணேஷோட சித்தப்பா லண்டன்ல இருக்காராம். அங்கே டிரெயின்லாம் பூமிக்கு கீழேதான் போகுமாம். பொய் சொன்னாலும் நம்பற மாதிரி சொல்லணும். பூமிக்கு கீழே தண்ணிதானே ஓடும்”

ராமு, “ஏய் இன்னொரு விஷயம் தெரியுமா?, இனிமே விறகு அடுப்பெல்லாம் வேண்டாம், டவுன்ஹால் ரோட்ல இந்தியன் ஆயில் கம்பெனி கடை போட்டிருக்கான். அங்கே டெமான்ஸ்ட்ரேஷன் பண்ணி காட்டராங்க. ஒரு சிவப்பு சிலிண்டரை ரப்பர் பைப்பை போட்டு ஒரு எவர்சில்வர் அடுப்புபளபளனு இருக்கு அதுல சேத்திருக்கு. ஒரு தீக்குச்சி கொழுத்தினா மந்திரம் போட்டா மாதிரி குப்னு நீலக் கலர்ல நெருப்பு. அதுல பாத்திரம் வச்சு சமைக்கலாம். ஊதுகுழல் வேண்டாம் புகை இல்லை, சட்னு ஒரு திருப்பானை சுத்தினா அணைஞ்சு போகுது.

சோமு, “போடா போ அதெல்லாம் நம்ம வரை வராது, சொக்கிகுளம்,TVS நகர், திருநகர்ல உள்ள பணக்காரங்களுக்கு, நாம கடைசி வரை ரெண்டு கையையும் முன்னாலநீட்டி அதுல விறகை அடுக்கி கொண்டு வந்துதான் போடணும்”

அது மட்டும் இல்லை சாத்தமங்கலம் கிட்ட, மெட்ராஸ் மாதிரி ரெண்டு தியேட்டர் கட்றாங்க தெரியுமா?ஒரே பில்டிங்ல 2 தியேட்டர் பூரா பூரா ஏ.சி.யாம். நம்ம சென்ட்ரல், கல்பனா, தேவி, சிந்தாமணி மாதிரி இல்லை இது, அப்படியே பெங்களூர் தியேட்டர் மாதிரி, டிக்கெட்லாம் கூட அஞ்சு ரூபா ஆயிடுமாம்.

இன்னொரு விஷயம் தெரியுமா? நம்ம ஸ்கூல் பக்கம், அதாண்டா நேரு பிள்ளையார் கோவில்ல இருந்து வந்தா அந்த நாற்சந்தி நடுவுல லைட் போடறாங்க தெரியுமா, வெறும் லைட் இல்லை சிவப்பு போட்டா நிக்கணும், ஆரஞ்சு போட்டா ரெடி ஆவணும், பச்சை போட்டா போகணும். எல்லாம் சுச்சு போடாம ஆடோமேடிக்கா. போலீஸ்காரங்க நின்னு இனி கையை காட்ட வேண்டாமாம். பேர் கூட ஆடோமேடிக் டிராபிக் சிக்னல்.

ஏண்டா கோதண்டம் நம்ம பெரிய மாமா கூட மெட்ராஸ்லதானே இருக்காங்க, நாம ஏண்டா போறதில்லை லீவுக்கு?

அம்மா விட மாட்டேன்றாங்களே, மாமா கூப்படதான் செய்றார், அம்மாதான் அனுப்ப மாட்டேன்றா.

இந்த பசங்க இது தெரியுமா அது தெரியுமானு ஒரு மணி நேரம் கூடகதை விடுவாங்க, பாதி நிஜம் கூட இருக்கும் அதுல.

“சார், சார்” வாசல்ல சத்தம். நாலு பசங்களும் சேந்தாப்பல வெளியே வந்தாங்க

“அப்பா இல்லை, சாப்பிட 1 மணிக்கு வருவார், அட்ரஸ் சொல்லுங்க அனுப்பி வைக்கறோம், பேஷன்ட் பேர் என்ன?”

வந்தவர் நடுத்தர வயதானவர். “இல்லை தம்பிங்களா, உங்க அப்பா ஸ்டான்லி ஹாஸ்பிடல், ஜெனரல் வார்டுல இருக்கார். போய் பாத்துக்கோங்க”

பதறிப் போயினர் நால்வரும், சோமு முதல்ல அம்மானு கத்திட்டு ரத்தினாகிட்ட ஓடினான்.

தன் தையல் மெஷினில் போராடிக் கொண்டிருந்த ரத்தினா, “சோமு அம்மாவை இப்ப தொந்தரவு பண்ணாம போ, அவசர ஆர்டர் தச்சிட்டிருக்கேன்”

“இல்லைம்மா அப்பாவை ஆஸ்பத்திரில அட்மிட் பண்ணிட்டாங்களாம்.”

சட்னு இருண்டு போச்சு ரத்னாவுக்கு, “அம்மா அம்மானு லட்சுமணன் உலுக்கினான்.

”ஒண்ணுமாகாதும்மா அப்பாக்கு, வெய்யில்லை போனதுல மயக்கம் வந்திருக்கும், யாரோ புண்யவான் ஆஸ்பத்திரில சேத்திருக்கான். இப்ப எழுந்து உக்காந்திருப்பார். நான் போய் கூட்டிட்டு வந்துடறேன் தைரியமா இரு”

கூட்டிட்டு வர போன லட்சுமணன், வேதாசலத்தோட பாடியை தூக்கிண்டு தான் வந்தான், ஒரு குதிரை வண்டில கிடத்தி.

ஊருக்கெல்லாம் வைத்தியம் பாத்த வேதாசலம் தனக்குள் இருந்த மஞ்சக்காமாலை, சக்தி இழந்த சிறுநீரகம் பற்றி உணராமல், அல்லது உணர நேரமில்லாமல் வெய்யிலில் சுற்றி காலனை சென்றடைந்தார்.

ரத்தினாம்மா இடிந்து போய் விட்டாள். இனி இந்த மதுரைப் பட்டிணத்தில் இந்தநாலு பசங்களை வச்சிட்டு என்ன பண்ண முடியும்.

எல்லோரும் நினைக்கிறதுதான், இனிமே என்ன பண்றதுனு, ஆனா ஆண்டவன்எல்லாம் தன் வழில நடத்திட்டுதான் போறான். ரத்தினாம்மாவோட சகோதரன் விஷயம் தெரிஞ்சு வந்தது, குடும்பத்தோட மெட்ராசுக்கு இடம் பெயர்ந்தது எல்லாம் ஏதோ எழுதி வச்சமாதிரி நடந்தது.

1980

ஜனவரி பிறந்தது, முதல் தேதி காலை 7மணி பார்வதி பிறந்தாள். உலகமே கொண்டாடிச்சு பார்வதி பிறந்ததை. அவதான் முதல் பெண் குழந்தை அந்த குடும்பத்தில ரொம்ப வருஷத்துக்கு அப்பறம். அப்பா, பெரியப்பா, சித்தப்பாக்கள் 2 பேர்னு அந்த சென்னை மயிலாப்பூர் வீடே அமக்களப்பட்டது.

அப்பா கோதண்டம் ஸ்கூல் வாத்யார். பெரியப்பாவும் தான். இதுல பெரியப்பா லட்சுமணன்தான் அப்பாவை ஸ்கூல் வாத்யார் வேலைக்கு இழுத்தவர். இல்லைன்னா அப்பாக்கு பேங்க்ல வேலை பாக்கதான் ஆசை.

“டே கோதண்டம், பேங்க் வேலைல என்னடா இருக்கு, நமக்கு சொந்தமில்லாத பணத்தை எண்ணிண்டே இருந்துட்டு, மாசக் கடைசில , எண்ணை இல்லை பருப்பு இல்லைன்னுண்டு”

“இல்லைண்ணா அக்கவுன்ட்ஸ், மேத்ஸ்லாம் படிச்சிருக்கேனே”

“அதனால என்ன, பசங்களுக்கு சொல்லிக் கொடு. கலெக்டர்கள், ஆடிட்டர்களை பெரிய அரசு அதிகாரிகளை உருவாக்கு. கனவு வேலைடா இது, அடுத்தவன் பணத்துக்கு வாச்மேன் வேலை நமக்கு எதுக்கு. நாளைக்கே நல்ல எட்டு முழ வேஷ்டியும், வெள்ளை அரைக் கை சட்டையும் போட்டுண்டு, காரணீஸ்வர்ர் கோவிலுக்கு போய் பகவானை சேவிச்சிட்டு ஸ்கூலுக்கு வா மிச்சத்தை நான் பாத்துக்கறேன். சர்டிபிகேட்லாம் நீட்டா ஒரு ஃபைல்ல போட்டு கொண்டு வா”

அதே மாதிரி போனார் கோதண்டம் நேர்காணலுக்கு, இன்டர்வ்யூ பேனல்ல தலைமை ஆசிரியர், கரஸ்பாண்டென்ட், ஒரு முன்னாள் மாணவர் இன்னாள் பெருந்தனவான். ஒரு கணக்கு வாத்தியார் வேலைக்கு எட்டு பேருக்கு நேர்காணல். தேர்வானது அந்த வேலைக்கென்னவோ நம்ம கோதண்டம்தான்.

எல்லா தகுதிகளும் உண்மையிலேயே அவருக்கு இருந்தது. ஆனால் தலைமை ஆசிரியருக்கு அவரை ரொம்ப பிடித்து விட்டது, உடனடி அப்பாயின்ட்மென்ட்.

இன்டர்வ்யூ முடிந்தது, கரஸ்பாண்டன்ட் தலைமை ஆசிரியரை கேட்டார், “ஏன் சார் உங்க தம்பி ஒருத்தர் வேலை தேடிட்டு இருந்தார்தானே, அவருக்கு இந்த வேலையை கொடுத்திருக்கலாமே?”

“ஹிஹி இப்ப செலக்ட் ஆனவர் என் தம்பி கோதண்டம்தான், ஆனா எனக்கு நமக்கு வேண்டியவர்கள்னு எடுக்கறது எனக்கு பிடிக்காது. நம்ம ஸ்கூல் நன்மை ஒண்ணுதான என் மனசுல”

கோதண்டம் அந்த சைதாப்பேட்டைல இருந்த சின்ன ஸ்கூல்ல சேந்தார், அது இந்த அஞ்சு வருஷத்துல ஆல விருட்சமா வளந்து நிக்கறது. கோதண்டத்துக்க கல்யாணமும் ஆச்சு, இப்ப மயிலாப்பூர்ல தனி வீடு, முதல் பொண்ணு குடும்பத்துல பார்வதியும் பிறந்தாச்சு.

இப்ப அவளை பாத்து சந்தோஷப்பட அப்பாவும் இல்லை அம்மாவும் இல்லை. கோதண்டத்துக்கு தினம் காலைல தன் ஹீரோ ஹோண்டா மோட்டார் பைக்கை துடைச்சிட்டு, ஸ்கூல் புறப்படறப்ப கோதண்டம், அப்பாவை நினைக்காத நாளில்லை. அந்த ஓட்டை ஹெர்குலிஸ் சைக்கிளை அவ்வளவு காதலா துடைப்பார். எங்களை யாரையும் தொட விட மாட்டார்.

அப்பா எப்பவும் மத்யானம் சாப்பாட்டுக்கு அப்பறம் ஒரு குட்டித் தூக்கம் போடுவார். அந்த சம்மர் ஹாலிடேஸ் டைம்ல, அப்பா சைக்கிள் சாவியை திருடி, இருந்த தெருவுலய குரங்கு பெடல் போட்டு ஓட்டறப்ப அப்பா இடுப்புல கையை வச்சிட்டு வாசல்ல நிக்கறதை தூரத்தில இருந்தே பாத்துட்டு சைக்கிளை அப்படியே தெருவுல போட்டுட்டு ஓடின ஞாபகம் வந்தது.

ராத்திரி 8 மணி வரை வீட்டுக்கு வராம, பழைய சொக்கநாதர் கோவில், நவநீத கிருஷ்ணன் கோவில், மீனாட்சி கோவில்னு சுத்திட்டு கொலைப் பசியோட வீட்டுக்கு திரும்பினா, எல்லோரும் காத்திருந்தனர் டிராமா பாக்க. அப்பா வேட்டிக்கு மேல பட்டையா பச்சை கலர்ல ஒரு பெல்ட் கட்டி இருப்பார், பணம் கூட அதுல உள்ள பர்ஸ் மாதிரி பாக்கெட்ல வச்சிப்பார்.

அது அன்னிக்கு சுழண்டு சுழண்டு மேலே விழுந்ததில் கோதண்டம் கழண்டு போனான். ஏற்கனவே பசி அதுல இந்த வெறித்தாக்கல், அம்மா நடுவுல புகுந்து தடுத்ததால பிழைச்சான். அம்மா அழுதுண்டே எண்ணை தடவி விட்டா.

அடுத்த நாள் அப்பா விசாரிச்சார், “எப்படி இருக்கு? இனிமே சைக்கிளை தொடாதே சரியா?”

தொடறதாவது, பக்கத்துல கூட போகலை அதுக்கப்பறம்.

பக்கத்து வீட்டு குட்டிப்பையன், தன் பைக் மேல உக்காந்ததைப் பார்த்த கோதண்டத்துக்கு பழைய ஞாபகம் வந்தது. அந்த குழந்தையின் கன்னத்தை பிடித்து கொஞ்சி ஒரு ரவுண்ட் கூட்டிட்டு போனான்.

கோதண்டத்தோட அண்ணன் குடும்பத்தோட இதே மைலாப்பூர்ல வேற தனி வீட்ல இருக்கார், சொந்தமா கார் வச்சிக்கிற அளவு வசதியோட. தம்பிங்க ரெண்டு பேரும் பெங்களூர்ல ஏதோ சாஃப்ட்வேர் கம்பெனில. பொங்கல், தீபாவளின்னா எல்லோரும் சென்னைல கூடுவாங்க ஒரே கொண்டாட்டம்தான்.

மெட்ராஸ்தான் இப்ப எவ்வளவு மாறிடுச்சு. நினைச்சா சிரிப்பா வருது ஒரு காலத்துல மெட்ராஸ் எல்.ஐ.சி பில்டிங் 14 மாடியோட மவுன்ட் ரோடை பாத்து உயரமா சிரிக்கும். இப்ப கொஞ்சம் வெக்கப்படுது தன்னை விட நிறைய உயரமா, அழகா, கண்ணாடி பதிச்சு கவர்ச்சி காட்டற புது கட்டிடங்களை பாத்து.

அப்பல்லாம் மதுரைல இருந்து லீவுக்கு சென்னைக்கு வர பசங்க ரொம்ப பீத்திக்குவாங்க.

“கே.பி. பஸ்ல தாண்டா போகணும் கரெக்டா 9 மணிக்கு எடுத்தான்னா, சல்னு வெண்ணை மாதிரி போகும், காலைல 6 மணிக்கெல்லாம் டி.நகர். சீட்லாம் ஒவ்வொண்ணும் சிம்மாசனம், பட்டனை அமுக்கினா ஜிவ்னு சாஞ்சிடும். தினம் அந்த கே.பி பஸ் வெள்ளை திரையெல்லாம் மூடி கற்போட ஓடறதை பாக்க தெருமுனைல நிப்போம். காலைல 6 மணிக்கு மெட்ராஸ் டச் பண்ணிடுவான்னு சொல்றதில எங்களுக்கு என்னவோ அவ்வளவு பெருமை”

மெட்ராஸ் போயிட்டு வர பசங்க என்ன கதை விடுவானுங்க, ஸ்பென்சர் பிளாசா மாதிரி இந்தியாலயே இல்லை, வாவ் என்ன தியேட்டர்டா, 3 தியேட்டர் ஒரு பில்டிங்ல மூணும் சூப்பர், சபையர், ப்ளூ டயமன்ட், எமரால்டுனு.

அதுவும் அந்த ப்ளூ டயமண்ட் இருக்கே படு அட்டகாசம். ஒரு டிக்கட் எடுத்தா உக்காந்து பாத்துட்டே இருக்கலாம். ஷோ டைம் கிடையாது, எப்ப வேணா போலாம். அப்பறம் அந்த புகாரி ஹோட்டல், டிரைவ்-இன்-ஹோட்டல் பெருமை. எலக்ட்ரிக் டிரெயின் பெருமை.

மனுஷனுக்கு மட்டும் இல்லை, எல்லாத்துக்கும் ஒரு வயசு இருக்கும் போல. மெட்ராஸ் எப்பவோ சென்னை ஆயிடுச்சு. 2015 ஜூன் மாச கடைசி, 29ம் தேதினு நினைக்கறேன், லண்டன்ல இருக்கு, நியூயார்க்ல இருக்குனு பொறாமையா சொல்லிட்டிருந்த மெட்ரோ டிரெயின் நம்ம சென்னைல இன்னிக்கு ஆரம்பம் ஆயிடுச்சு. லோக்கல் எலக்ட்ரிக் டிரெயினுக்கெல்லாம் அஸ்தில பயம் நம்மளை என்னிக்கு மியூசியத்துல வச்சிருவாங்களோனு.

பார்வதி பெரியவளாகி , கல்யாணம் ஆகி சென்னைலயே குடித்தனம்.கோதண்டம் ரிடயராக ஒரு வருஷம் கூட பாக்கி இல்லை.

வருஷங்கள் பறக்கறதுக்கு கேக்கவா வேணும், ரெக்கை கட்டி பறக்கறது. லட்சுமணனும், கோதண்ட ராமனும் அப்பா இறந்ததை மாமாவுக்கு சொல்ல டெலிஃபோன் பூத்தை தேடி அலைந்தார்கள். இப்போ சின்னப் பசங்க முதல் கொண்டு ஸ்மார்ட் ஃபோனோடதான் அலையறான்க.

பார்வதிக்கு கல்யாணம் ஆகி ஒரே ஒரு ஆண் குழந்தைதான். கணவன் பையனுக்கு ஒரு 10 வயசு இருக்கும் போதே போய் சேந்துட்டார். பணத்துக்கு அதிகம் கவலையில்லை வசதியான குடும்பம்தான்.

பையனை நன்றாக படிக்க வைத்தாள் பார்வதி, அவனும் படித்தான்.

மல்டி நேஷனல் கம்பெனில ஒரு தலைமை அதிகாரி.தன் கீழே வேலை பாத்த அமிர்தவல்லியை காதலித்து கல்யாணம் பண்ணிக் கொண்டான்.

காலம் படு வேகமாய் உருண்டோடறது. இப்ப பார்வதிதான் இந்த குடும்பத்தின் மூத்த உறுப்பினர். மத்தவங்க எல்லாம் போய் சேந்தாச்சு.

பார்வதி நல்ல கதை சொல்லி, தன் காலம், தன் அப்பா, தாத்தா காலங்களை சினிமாவாய் விரித்துக் காட்டுவதில் விற்பன்னி. மருமகள் அமிர்த வல்லி, பேரன் லதிக்ரோ ரெண்டு பேரும் திரும்ப திரும்ப சொல்லச் சொல்லி கேட்பார்கள்.

இப்ப பார்வதி அம்மாள் 3 தலைமுறை பாத்தாச்சு, ஆரோக்யமான மூதாட்டி, வருடம் 2079ல் அடியெடுத்து வைக்கிறாள், உலகம் அவளை சுற்றி எவ்வளவு மாறுகிறது தினம் தினம்.

2079

ஆசிரியரின் எச்சரிக்கை:

என்னடா இது பயங்கர புருடாவாக இருக்கறதே என்று பூரா கதையையும் படிக்காமல் பாதியில் விட்டு விடாதீர்கள், நம் கதாநாயகன் லதிக்ரோ வந்தவுடன் கதை சூடு பிடிக்கும் ஐ பிராமிஸ்.

“ஹேய் ஓல்ட் மான், என பண்து டோன்ட் டிரை டு வாக் ஆன் தி ஸ்டிரெய்ட்ஸ்மான். என் மோனோஸ் முன்னால விழப் பாக்து இந்த ஓல்ட் மேன். யூ டூ பிரம் இயர் 2000? ஷேம். நான் உங் பாடைல சொல்து, மை ஓல்ட் கேர்ல் , இர்க்கு ஷி இல் ஹல்ப் மீ. பட் என்கம் உங்தமில் குஞ்சம் தெர்து”

இப்ப உலகம் பூரா ஒரே லாங்வேஜ் குளோபோஸ். எல்லோருக்கும் தெரிஞ்ச பாஷை.

“பார்வதிப் பாட்டி, குழம்பாதிங்க என் பேரன் பேசற தமிழை இனி தமிழில் மொழி பெயர்க்கிறேன். ஆஸ்பிடல்ல பிறக்கறப்பவே ஒரு நேனோ சிப் குழந்தைக்கு வச்சிடுவாங்க. அதுக்கு பாப்புலோ கோட் ஜனரேட் ஆயிடும். கிரீன்விச் மாஸ்டர் கம்ப்யூட்டர்ல பதிவாயிடும்.பேர் அப்பறம் அப்லோட் பண்ணலாம். 16 வயசு வரை சைல்ட் பேரண்ட்சோட பொறுப்பு. அப்றம் அவங்களை கவர்மன்ட் டிஸ்டிங்விஷ் பண்ணி மேலே எஜுகேஷன் அலாட் பண்றாங்க. காலேஜ் போகலாம், ஹோம் ஸ்டடி பண்லாம் சாயஸ் இஸ் யுவர்ஸ். என்ஜினியரிங், மெடிசின், ஆர்ட், சயின்ஸ் எல்லாம் கேலிபர் செக் சென்டர்ல எவால்யுவேட் பண்ணி அலாட் பண்து. நீ எதுக்கு ஃபிட்னு இந்த கேலிபர் செக் சென்டர்தான் முடிவு பண்ணும். நோ ஆர்க்யுமென்ட்ஸ். 3 வருஷ படிப்பு, 4 வருஷ படிப்பு, மேல் படிப்பு எல்லாம் இந்த சென்டர்தான் முடிவு செய்யும். இந்த சென்டரை மனிதர்களால் மேனிபுலேட் பண்ண முடியாது, எல்லாம் சூப்பர் கம்யூட்டர் கன்ட்ரோல்ட் ரோபோட்ஸ்.

வேலை அலாட் பண்றதுக்கு வர்ல்டுல 5 சென்டர். லண்டன், நியூயார்க், டோக்கியோ, நியூடெல்லி, செயின்ட் பீட்டர்ஸ் பர்க். எல்லாத்துக்கும் பாப்புலோ கோடை மென்ஷன் பண்ணி அப்ளை பண்ணா போதும். அவங்க நம்ம கெபாசிடி தெரிஞ்சு வேலை அலாட் பண்றான். உலகத்துல எந்தசிடில வேலை போட்டாலும் நோ ஒர்ரி. இப்பல்லாம், மீன்ஸ். 2079ல ஊர், கன்ட்ரி அது பிரச்னை இல்லை. சென்னைல இருந்து தினம் லண்டனுக்கு வேலைக்கு போயிட்டு வரலாம். பாஸ்போர்ட் விசால்லாம்கிடையாது. சூர்னிக்ல ஏறினா அடுத்த 50வது நிமிஷம் லண்டன்.

முந்தியெல்லாம் மெட்ரோ டிரெயின்னு ஒண்ணு ஓடும் அது போலதான் இது. ஆகாசத்துல பறக்காது பூமிக்கு 2 அடி உயரத்துல போகும் .தொடர்ந்து போகும். நம்ம காண்டோ பக்கத்துல டெஸடினேஷன் செக் இன் பண்ணினா போதும். ஒரு மோனோஸ் அள்ளிட்டு போய் ஒரு சூர்னிக்ல உங்களை பிக்ஸ் பண்ணிடும். டெஸடினேஷன் வந்தா ஆடோமேடிக்கா இன்னொரு மோனோஸ் உங்களை எங்கே வேணுமோ சேத்துடும். அதுல நீங்க டெஸ்டினேஷன் கோட் டைப் பண்ணினா போதும்.

அடுத்த மாடல் வருது புதுசா அதுல டைப் கூட பண்ண வேண்டாம், டெஸடினேஷன் கோட் சொன்னா போதும், இல்லை உங்க போஸ்ட் கோட் பேட்ஜை ஸ்கேனோ மீட்டருக்கு காட்டினா போதும். முந்தி காலத்துல வாக் பண்ணுவாங்க தானே, அதெல்லாம் கிடையாத். நடக்கற ஆட்களை சைட்வேல பாக்க முடியாத். (சைட்வேதான் அந்த காலத்துல எல்லாம், பிளாட்பாரம், புட்பாத்னு சொல்வாங்க)

ஏர்பிளேன்னு அந்த காலத்துல டிராவல் பண்ண முன்னெல்லாம் இருக்குமே அதெல்லாம் கிடையாது. சூர்னிக்ஸ் மட்டும் தான் உலகத்தை ரவுன்ட் அடிச்சிட்டே இருக்கும். ஏர்பிளேன்லாம் பெருசு பெருசா சரக்கு ஏத்தி கொண்டு போக மட்டும்.பெண்கள் முன்காலத்துல குக்கிங்னு பண்வாங்க நினைச்சாலே சிரிப்பு வர்து.

இப்ப உலகத்தை 4000 கிரிட்னு பிரிச்சாச்சு. ஒவ்வொரு கிரிட்லயும் அந்த ஏரியால கிடைக்கற பொருளை வச்சு பேக்டரில மெகனைஸ்ட் பிராசசிங் ஃபுட். மெனு தினம் உங்க காண்டோ வால்ல வரோம், செலக்ட பண்ணா காமன்கன்வேயர்ல உங்க ஃபுட் டாட் டைம்ல வரோம். டி.வினு ஒரு பெட்டி முந்தி இருக்குமே அதெல்லாம் கன்டரி மியூசியத்துல தான் பாக்க முடியும். ஒரு வால் சுவர், எஸ் சுவர்ல வய்ட் கலோர் அதுல பளிச்னு வரோம்.டிராமாசொன்னா டிராமா வரோம் காமெடி வரோம்,

அடல்ட் சேனல் 16 வய்சுக்கு மேல உள்வங்க பாக்லாம். நாம இருக்கோம் சின்னாய்ல (முந்தி மெட்ராஸ்). 20 வய்சுக்கு மேலதான் லைவ்ஷோ கம்யூனிடிஅடல்ட் சென்டர்ல பாக்லாம். சினிமா உண்டு, தியேட்டர்ல, பட், ரொபோடிக் ஆக்டர்ஸ். 100 இயர்ஸ் முன்னாலஆக்டர்ஸ் நிறையா டோலர்ஸ் சார்ஜ் பண்வாங்கோ, அவங்க ஃபாலோவர்ஸ் நிறைய இர்ப்பாங்கோ, அதெல்லாம் இப்போ இல்லை. வய்சு பொய் சொல்ல முடியாத், நெத்தில அல்ட்ராசோனிக் ப்ளூஸ்னு டாரச் அடிச்சா வய்சு காட்டிடும். கரன்ட் கம்பம் வயர்லாம் இர்க்குமாமே இப்ப அதெல்லாம் கிடையாத். கரன்ட் வயர் லெஸ்ல ஆர்டர் பண்ணவுடனே கிடைக்கும், மேக்சோ மாசிவ் கரென்ட் ஹப்ல இருந்துபவர் இல்லாத டொமைன் உலகத்துல இல்லை.

மேரேஜ் கூட பண்ணி ஓன் சைல்ட் பண்ணலாம். இல்லை கிட் ஷாப்ல ஆர்டர் பண்ணா 3 மந்த்ல கேட்ட காம்போசிஷன்ல ஃபிரெஷ் சைல்ட் பெர்சனல் டெலிவரில வரும். ஒரு கப்பிள், 2 சைல்டுக்க ஒரு காண்டோ கம்பல்சரி இர்க்கான்.ஓல்ட் பீப்பிள்செலக்ட் பண்லாம் எங்கே இர்க்கணும்னு, கவர்னமென்ட் அலாட் பண்றான். பயமா இருக்கா லைஃபை நினைச்சா, நான் பொய் சொல்றேன்றீங்களா?

வருஷம் 2079 வரை இருந்து பாருங்க இதெல்லாம் உண்மை உண்மையைத் தவிர வேறேதுமில்லை. உங்க படிப்பு செளகரியத்துக்காக (தமிழ் 2000 லித்தோ ஸ்கிரிப்டல் போய் டிரான்ஸ்லேட் பண்ணி) பழைய தமிழ்ல என் கதைய சொல்றேன். என்பேர் லதிக்ரோ (HM- 000002082055 IC04). பாப்புலோ கோட் கொடுத்திருக்கேன். எங்கேயாவது நான் மிஸ் ஆனா, உங்க மொசெட்டோல இந்த நம்பர் போட்டு செக் பண்ணுங்க, என் லொகேஷன் தெரியும். இந்த ஐ.காரடு எல்லார் கிட்டயும் எப்பவும் இருக்கும். பழைய காலபாஸ்போர்ட் மாதிரி இது. அது என்ன HM அப்பறம் நம்பர் இத்தனை பெரிசான்றீங்களா? அது கோட் கிரியேஷன் அர்த்தத்தோட தான் இருக்கு. H ன்னா human, M ன்னா male, மத்தது இருக்கற ஏரியா, பிறந்த தேதி, மாசம், வருஷத்தை குறிக்கும்.

இருக்கறது சென்னை, ஒரு மீடியம் காண்டோல, அம்மா, அப்பா, பாட்டியோட. வேலைலண்டன்ல ஒரு ஃபுட் பிராசசிங் கம்பெனில க்வாலிடி கன்ட்ரோல் அசிஸ்டன்ட். நல்ல மரியாதையான வேலை. நல்ல சம்பளம். இன்னிக்கு காலைல அவசரமா பறப்பட்டேன், பாட்டி லன்ச் எடுத்துண்டு போடாலத்தின்னா. ஏன் பாட்டி தினம் சொல்லணுமா? ஃபுட் கம்பெனில வேலை பாத்துண்டு உங்க காலம் மாதிரி டப்பா எடுத்துண்டு போணுமா?

என்னமோப்பா நான் காலேஜ் போறப்ப என் அம்மா, தயிர் சாதமும், மாவடு இல்லை ஏதாவது ஊறுகாதான் டப்பால கொடுப்பா அது மத்யானத்துக்கு அமிர்தமா இருக்கும். சரி பாட்டி நான் வந்து கதை கேக்கறேன் எனக்கு ஏற்கனவே டைம் ஆச்சு. 9 மணிசூப்பர் சூர்னிக்ஸை விட்டா, லேட் மார்க் ஆயிடும், 10 டோலோ சம்பளம் கட். இப்படி அவசரமா என் மோனோஸ்ல சூரனிக் பாயினட் போறப்பதான், அந்த கிழவன்எதுக்கே நடந்து வந்து விழப் பாத்தான், நடக்கறவங்களை இந்த வோர்ல்டுல பாக்கறது கஷ்டம்இந்த சைட்வே ரொம்ப ரேரா யூஸ் ஆகும், நடக்கணும்னா ஒவ்வொரு ஏரியாக்கும் ஒருவிசாலமான வாக்கோஸ் பேஸ் கார்டன் இருக்கு, அங்கே வாக் பண்லாம், ரன் பண்ணலாம்.

மோனோசை அவசரமா பார்க் டவர்ல ஒப்படைச்சிட்டு, சூப்பர் சூர்னிக்ஸ் கதவு மூடறதுக்குள்ளே போய் என் யூசுவல் C-5 சீட்ல உக்காந்தேன். C-6 சீட் ஏன் காலி? எப்பவும் ஒரு உற்சாகப் புன்முறுவல் கொடுக்கும், அந்த இளம்பெண்ணோட சீட் காலியா இருந்தது. லண்டன் 5000 மைல்தான், நடுவுல ஸ்டட்கர்ட சிடில ஒரு பிரீஃப் ஸ்டாப். ஒரு மணிநேரம் கூட ஆகாது லண்டன் போக.

இந்த ஒரு மணி நேர பயணத்தை இனிமையாக்கி வந்த C-6 எங்கே போனாள்இன்னிக்கு. ஒரு 20 வயசு இருக்குமா? புன்னகை தவிர ஒரு பேச்சு பேசினதில்லை. ஒரு மூணு மாசமா பாக்கறேன், தினமும், பேச வாய்ப்பு கிடைக்கலை. பாப்புலோ கோட் கிடைச்சா சரித்திரத்தையே தோண்டிடலாம். இப்பல்லாம் யாரையும் லவ்பண்ணினா வாட்சா யர் பாப் கோட், ரெண்டு பேரும் கேட்டுப்பாங்க, அப்பறம் தெரிஞ்சு போகும் சரித்திரம். நீங்க நினைக்கற மாதிரி அது இல்லை பெர்சனல் பழைய லவ் அஃபேர்ஸ் டெலிட் பண்ணிடலாம், ஹைட் பண்ணலாம், பெரிய பிராப்ளம் இல்லை.

C-6க்கு நானா ஒரு பேர் கற்பனை பண்ணிண்டேன், பாட்டிகிட்ட கேட்ட எத்தனையோ பழைய கதைகளிலிருந்து. மென்பனி, நல்லா இருக்கா? இனி சூர்னிக்ஸ் சீட் நம்பர் கிடையாது. மென்பனி சூப்பர் பேர் இல்லை? அன்னிக்கு கம்பெனில வேலை சரியா பாக்க முடியலை, பாஸ் தன் ஆபீஸ் ரூமுக்கு கூப்பிட்டு என்னாச்சு 82059 ன்னார். மென்பனின்னேன். டேக் ஆப்சென்ஸ்னு அனுப்பிட்டார்.

லண்டன் சிடில பொழுது போக்கிட்டு சாயந்தரம் வீட்டுக்கு போலாம்னு வெஸ்ட் மின்ஸ்டர் நோக்கி மோனோஸ் லிப்ட்ல போனேன் (பழைய கால டாக்சி மாதிரி). இப்பவும் டவர் கிளாக் (பிக் பென்) டூரிஸ்ட் அட்ராக்‌ஷன் தான். ஹேங்கிங் டிரெயின்ல உக்காந்து பக்கத்துல பாக்கலாம். இப்பவும் தேம்ஸ் ரிவர் கம்பீரமா ஓடறது. ரிவர் குரூஸ் இன்னமும் இருக்கு, உற்சாக பயணிகள் இன்றும் உண்டு.

முந்தி ட்யூப் டிரெயின்னு பூமிக்கு கீழே ஓடிட்டிருந்ததாம், இப்ப டிரான்ஸ்பரன்ட் ட்யூப்பூமிக்கு 12 அடி உயரத்துல. அதுக்குள்ளே மூவிங் டிரெயின்ஸ். அதுல உக்காந்தே ஊர் பூரா பாத்துடலாம். பழைய கால ட்யூப் டிரெயின், எலக்ட்ரிக், டீசல் டிரெயின், டபுள் டெக்கர் பஸ் இப்ப பாதுகாக்கப்பட்ட டொமெய்ன். பாக்கலாம், டிராவல் கூட பண்ணலாம், ஆனா படு காஸ்ட்லி. மெதுவா நடந்து டிரபால்கர் ஸ்கொயர் வந்தேன், அப்பா நடந்து எத்தனை நாளாச்சு. டவுனிங் ஸ்டிரீட், பார்லிமென்ட் ஹவுஸ் எல்லாம் அப்படியேதான் இருக்கு பல நூறு வருஷமா.

நேஷனல் காலரி சுத்தி டூரிஸ்ட்ஸ், இந்த கல்ச்சர் மாறவே இல்லை. இப்பவும் காலரி கேன்டீன்ல மஃபின்ஸ், காஃபி எல்லாம் கிடைக்கறது. ஒரு மஃபின், ஒரு லார்ஜ் காஃபியோட ஒரு பழையகால மர பென்சில் உக்காந்தேன். வாவ், இந்த பெல்ஜியம் காஃபி ஃப்ளேவரே தனிதான், நேரா மூளையை தாக்கியது. மறந்திருந்த மென்பனி மெல்ல தலை தூக்கினாள். கல்யாணம் பண்ணிட்டு மென்பனியை இங்கே கூட்டிட்டு வரணும், இந்த பெல்ஜியம் காஃபியை அவளும் ரசிக்கணும்.

ரெண்டு சைல்ட் வேணும், தனி காண்டோ கிடைக்கும். அப்பா அம்மா பாட்டியை வீக்எண்டல போய் பாக்கலாம். சீக்கிரம் மென்பனியை கேட்டுடணும். திரும்ப எங்க காண்டோவுக்கு எப்ப திரும்பினேன் ஞாபகமில்லை, மனசு பூரா அவதான். மென்பனி-லதிக்ரோ பேர் சூட் ஆகுமா? அவ நிஜம் பேரு என்னவோ கல்யாணத்துக்கு அப்பறம் மாத்திக்கலாம், மாத்த சம்மதிப்பாளா தெரியலை. அதனால என்ன பேர்ல என்ன இருக்கு.

நைட் டின்னருக்கு ஏதோ ஜாபனிஸ் ஃபுட் வந்தது டாட் டைம்ல கன்வேயர்ல. கூடவே ஒரு ஸ்காடச் பாட்டில். ‘ஹேப்பி பர்த் டே பார்வதி அம்மா’. சீட்டல அழகா பிரின்ட் பண்ணி. பாட்டி உன் பர்த் டேயா இன்னிக்கு? கமான் லெட்ஸ் செலிப்ரேட். பாட்டி குடிக்க மாட்டா, அம்மா பேருக்கு ஒரு பெக். நானும் அப்பாவும்தான். டின்னருக்கு அப்பறம் காண்டோ காலரில உக்காந்தோம்,

முழு பாட்டிலோட. ரெண்டு பெக் உள்ளே போனவுடனே அப்பா, இப்ப சொல்லுடா லதி யாரு அவ எங்கே வேலை பாக்கறா, இல்லை படிக்கறா, பேரண்ட்ஸ் யாரு.

எனக்கு ஆச்சரியம், என் ரகசியம் இவருக்கு எப்படி தெரியும், புது டெக்னாலஜிஏதாவது வந்துட்டதா?

டே உன் வயசை தாண்டிதாண்டா நானும் வந்திருக்கேன். 20வது நூற்றாண்டோ, 21வதோ இப்பவோ எல்லா நூற்றாண்டுலயும் இந்த காதல் உணர்ச்சி மாறாதது. காதல் ஒருத்தனை தாக்கியாச்சுன்னா அவன் நடவடிக்கையே மாறிடும். நாம பேசறது அவன் காதுல ஏறாது, எல்லாம் மறக்கும் அந்த பொண்ணுதான் மனசுல நிறைஞ்சு வழிவா.

போங்கப்பா அப்படியெல்லாம் இல்லை.

அடுத்த பெக்கை கிளாசில் ஊற்றிக் கொண்டே பின்ன எப்படி நீதான் சொல்லேன்.

அது வந்து என் கூட, அடுத்த சீட்ல சூர்னிக்ஸ்ல வரா, எங்கே ஏறுவா, எங்கே இறங்குவானு கூட தெரியாது. பேர் கூட கேக்கலை. கொஞ்சம் வெக்கத்தோட, நானே மென்பனினு பேர் வச்சிட்டேன்.

அப்பா, அட சங்ககால பேர் மாதிரி இருக்கே, அப்ப ராக்கொடி, சூர்யப் பிரபை, சந்திர பிரபை, தண்டட்டி, கண்டசரம், ஒட்டியாணம், சிலம்பு, கொலுசு எல்லாம் பண்ணி வைக்கணுமே.

போப்பா உனக்கு எல்லாம் கேலிதான். நான் இன்னும் பேசவே இல்லை, ரொம்ப சின்ன பொண்ணா இருக்கா, பேசினா பயந்துப்பாளோனு இருக்கு.

18 வயசாவது இருக்கும் தானேடா, இல்லைன்னா கஷ்டம்.

இல்லைப்பா தாராளமா 20 வயசுக்கு மேல இருக்கும்.

சரி சீக்கிரம் பேசிட்டு நம்ம காண்டோவுக்கு ஒரு டின்னர் இன்வைட் பண்ணு. பாட்டிகிட்ட இப்ப சொல்லிடாதே குலம், கோத்திரம், ஜாதகம்னு ஆரம்பிச்சிடுவா.

சரிப்பானு முனகினேன். ஸ்காடச் தன் வேலையை ஆரம்பிக்கறதுக்கு முன்னால படுக்க போயிட்டேன்.

வீக்எண்ட் எப்படா வரும்னு முந்தியெல்லாம் இருக்கும், இப்ப எப்படா முடியும்னுஇருந்தது.

மண்டே அவசரமா போய் வழக்கமான சூர்னிக்ஸ் பிடிச்சேன். என்னோட C-5 சீட்தேடி கண் போறதுக்கு முன்னால, C-6 சீட்டைதான் தேடியது கண். அப்பா அவ இருக்கா என் மென்பனி இன்னிக்கு வந்தாச்சு. என்னை பாத்து எப்பவும் போல அழகா புன்முறுவல் பண்ணினா. என் சீட்ல உக்காந்து பெல்ட் போடறப்ப அப்பா சொன்னது ஞாபகம் வந்தது.

அவ பக்கம் திரும்பி பாத்து அப்பா சொன்ன நகையெல்லாம் கற்பனைலயேபோட்டு பாத்தேன். சிரிப்பு வந்தது. அவ என்னையே பாக்கற மாதிரி இருந்தது. ஒரு வேளை அவளுக்கும் என் மேல் காதல் வந்திருக்குமோ. இன்னிக்கு எப்படியும் கேட்டடுடணும். அடுத்த மாசமே கல்யாணம், தனிக் காண்டோ அப்ளை பண்ணணும். மனசை திடப்படுத்திக் கொண்டு அவ பக்கம் திரும்பினேன்.

மிஸ் உங்க கூட கொஞ்சம் பேசலாமா? நான் என்ன கேப்பேன்னு தெரிந்தது போல அழகாய் சிரித்துக் கொண்டு மேலும் கீழுமாய் தன் அழகுத் தலையை ஆட்டினாள்.

நீங்க தப்பா எடுத்துக்க கூடாது.

“ஓகே”இது முதல் வார்த்தை அந்த கனி இதழிலிருந்து.

நான் உங்களை மிக விரும்பறேன், என்னை திருமணம் பண்ணிப்பீங்களா? இதைநான் அவள் முகத்தை பாக்கம கேட்டேன்.

பதில் இல்லை, தலை நிமிர்ந்து அவள் சீட்டை பாத்த போது அவள் தலை தொங்கி கிடந்தது. பதறப் போனேன். என்ன சொல்லிட்டோம்னு இப்படி மயங்கினா? சீட்டுக்கு மேலே இருந்த ஆரஞ்ச் பட்டனை (மெடிகல் அசிஸ்டன்ஸ்) அமுக்கினேன்.

அடுந்த ஐந்தாவது நிமிடம் வெள்ளை கோட் அணிந்த டாக்டர் இளைஞன் வந்து நின்று, கண்ணாலயே என்னை கேட்டான் என்னனு.

நான் என் மென்பனியை கை காட்டினேன், மயங்கிட்டானு. எனக்கு அந்த டாக்டரை பிடிக்கலை. மெதுவாய் அவன் C-6 சீட் அருகில் குனிந்து அவள் கன்னத்தை தடவி பாத்தான். இதழ்களை தன் விரல்களால் விரித்துப் பார்த்தான். எனக்கு கோவம் கோவமாய் வந்தது. அடுத்த அவன் நடவடிக்கை பாத்து கோபத்தின் உச்சிக்கே போய் அவனை தாக்க துணிந்து விட்டேன்.

அப்படி என்ன செய்தான் என்கிறீர்களா, சொல்லவே கூசுகிறது, அவள் லெதர் ஜாக்கெட்டை விலக்கி அவள் மார்பகத்தை தொட்டுப் பாத்தான். நான் எழுந்து என் பலமெல்லாம் சேத்து இரு கைகளாலும் அவன் தலையை நோக்கி ஓங்கிய போது அவன் சொன்னது என் தலையில் இடியாய் இறங்கினது.

ஹா, ஒண்ணும் சீரியஸ் இல்லை 28 மணி நேரம் ஆச்சு, பேட்டரி சார்ஜ் பண்ணாம அனுப்பிட்டாங்க சொல்லி சிரித்தான்.

அவளுடைய ஐடண்டிடி கார்டும் என்னை பார்த்து சிரித்தது NHF- 0000026092079CC08.

(முற்றும்)

டிசம்பர் 2021, ஜனவரி 2022 மற்றும் பிப்ரவரி 2022 மாதங்களின் சிறந்த படைப்பு ப் போட்டி முடிவுகள் காண இங்கு கிளிக் செய்யவும்

#ads தமிழ் நாவல்கள் வாசிக்க இணைப்பு இதோ 👇