Prabhakaran M
எழுத்தாளர் பிரபாகரன் எழுதிய மற்ற சிறுகதைகளை வாசிக்க இங்கு கிளிக் செய்யவும்
பள்ளியில் நான்காம் ஆண்டு வகுப்பறை; அன்றைக்கு மான்குட்டி மஞ்சுவிற்கு பிறந்தநாள்; வாழ்த்துச் சொன்ன நீதிபோதனை ஆசிரியை மாணவியரைப் பார்த்து “செல்லங்களே! நீங்கள் அனைவரும் தேவதைக்கு ஒப்பான அழகானவர்கள்! ஆனால் நமக்கு அழகு தரும் உண்மையான ஆபரணம் எதுவென்று தெரியுமா?” – என்று கேட்டார்.
வகுப்பறையில் நிசப்தம் நிலவ “ஓ.கே! நீங்கள் இதற்கான பதிலை யாரிடமாவது கேட்டு நாளை வந்து சொல்லுங்கள்!” – என்று சொல்லிவிட்டு போனார்.
பள்ளிவிட்டு வரும் வழியில் மஞ்சுமுயல், சிவிங்கிக்குட்டி சிந்தியா மான்குட்டி ராணி யானை அப்புவை சந்தித்தது. சிந்தியா அதனிடம் “பூக்களைத் தொடுத்து மாலையா போட்டுகிட்டா அது நமக்கு அழகா இருக்கும்!” – என்றது.
ராணியோ “நறுமணப் பூச்சுக்கள் வாசனைத் திரவியங்கள் இதை பூசிக்கிட்டா நம்ம மேல நல்ல மணம் வீசும்! அது எல்லாரையும் நம்மள நோக்கிக் கவர்ந்திழுக்கும்;!” – என்றது.
அப்புவோ “பொன்னாலான ஆபரணங்கள் நம்மை அழகு செய்யும்!” – என்றது.
மஞ்சு வீட்டில அம்மாவிடம் கேட்க நினைத்தது. அம்மா கை வேலையாக இருந்ததால் பேச முடியவில்லை;
மறுநாள் வகுப்பறையில் நீதிபோதனை ஆசிரியை “என்ன நேத்து நான் கேட்ட கேள்விக்குப் பதில் தெரிஞ்சிட்டு வந்தீங்களா?” – என்று கேட்டார்.
“ஓ…தெரிஞ்சிட்டு வந்தோம் மிஸ்!” – என்றவர்கள் ஆளாளுக்கு சந்தனம் ஜவ்வாது ரோஜாமாலை வளையல் நெக்லெஸ் டோலாக்கு மூக்குத்தி என்று பதில் சொன்னார்கள்.
“நீங்க சொல்றதுலாம் சரிதான்! ஆனா இதுலாம் நாம் அணியும் ஆடைக்குப் பின்!” – என்றவர் தொடர்ந்து பேசினார்.
“நாம் அணியும் ஆடை நம் மானம் காக்க உதவும்! ஆடைக்கு பின்தான் மற்ற ஆபரணங்களை நம்மால் அணிந்து கொள்ள முடியும்! ஆடை போன்றது கல்வி! கல்வி கற்றவர்களுக்கு வேறு சிறப்பு தேவையில்லை! அவர்கள் கற்ற கல்வியே சிறப்புதான்! அதுனால் கல்விதான் மானம் காக்கும் ஆடை போன்ற உண்மையான ஆபரணம்! மற்ற ஆபரணங்கள் எல்லாம் புறத்தில் நம்மை அழகு செய்பவை! சரியா?” – என்றார் அவர்.
மஞ்சுவிற்கு இப்போது புரிந்தது. அவள் உட்பட அனைத்து மாணவிகளும் ‘சரிதான் மிஸ்!’ – என்று ஓங்கிக் குரல் கொடுத்தனர்.
எழுத்தாளர் பிரபாகரன் எழுதிய மற்ற சிறுகதைகளை வாசிக்க இங்கு கிளிக் செய்யவும்
(முற்றும்)
This post was created with our nice and easy submission form. Create your post!
GIPHY App Key not set. Please check settings