முகவரி தேடும் காற்று (நாவல்-அத்தியாயம் 14) – ”கவி இமயம்” இரஜகை நிலவன்

2023-24 நாவல்/சிறுகதைப் போட்டிக்கான பதிவு

மொத்தப் பரிசுத்தொகை ரூபாய் 10,000 + எங்கள் பதிப்பக செலவில் புத்தகம் பதிப்பிக்கும் வாய்ப்பு

நீங்களும் இந்த போட்டியில் உங்கள் சிறுகதை அல்லது நாவலை பதிவிட விரும்பினால், contest@sahanamag.com என்ற மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு Login ID உருவாக்கித் தரச்சொல்லி ஈமெயில் செய்யலாம். மறக்காமல் உங்கள் பெயர் மற்றும் ஈமெயில் முகவரி பகிரவும். பரிசு வெல்ல அட்வான்ஸ் வாழ்த்துக்கள்.

Click the picture below for complete details of the contest

இனி கதை வாசிக்கலாம் வாருங்கள்…

பகுதி 1    பகுதி 2   பகுதி 3   பகுதி 4   பகுதி 5   பகுதி 6   பகுதி 7   பகுதி 8 பகுதி 9   பகுதி 10   பகுதி 11   பகுதி 12   பகுதி 13

“என்ன அரசு, இன்னும் தூங்காமல் என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறீர்கள்?” தூக்கக் கலக்கத்தோடு எழுந்து வந்த திலக் கேட்டான்.

“ஒன்றுமில்லை” என்று சொல்லி விட்டு தந்தையின் பழைய நாட்குறிப்பை மடித்து பையில் வைத்துக் கொண்டான்.

“அவ்வளவு சீரியஸாக படித்துக் கொண்டிருந்தீர்கள். என்னிடம் சொல்ல வேண்டா மென்றால் உங்கள் விருப்பம்.”

“அப்படி ஒன்றும் ஒளித்து மறைக்கிற பெரிய ரகசியம் ஒன்றுமில்லை இது. என் தந்தையின் அந்நாளைய டைரிபோல் எழுதி வைத்திருந்ததில் சில பங்கங்களை கிழித்து வைத்திருந்தேன். அதைத்தான் வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.”

“எவ்வளவு கஷ்டத்திலும் சுவாரஸ்யமான வாழ்க்கை. தீர்க்கமான குறிக்கோளோடு  எவ்வளவு போராடியிருக்கிறார் என்று நினைக்கும்போது உள்ளுக்குள்ளே வலி எழும்புகிறது.”

“ஆயிரத்தில் என்ன கோடியில் ஒரு பகுதி கூட இந்தப் போராட்டத்தை என் வாழ்க்கையில் சந்தித்து என்னால் எதிர்த்து நிற்க முடியுமா என்று நினைத்தால் உண்ணையாகச் சொல்கிறேன் பயமாகத்தானிருக்கிறது. அதே சமயம் எவ்வளவு ஆச்சரியங்களும் மலைப்புமாக இருக்கிறது.”

“எப்படி இருந்து இன்று மும்பையை ஆட்டிப் படைக்கும் ஒரு பெரிய பணக்காரர் ஆனார் என்று எண்ணிப் பார்க்கும் போது ‘வானம் ஒன்றும் தொடமுடியாத தூரத்திலில்லை’ என்றே தோன்றுகிறது.” கண்களில் பிரகாசம் மினுங்க தெளிவாக, தீர்க்கமாகப் பேசிய தமிழரசை ஆச்சரியத்தோடு, தூக்கம் கலைந்தவாறு கவனித்த திலக், “இவ்வளவு அழகாக தந்தையின் வாழ்க்கையைத் தெரிந்து கொண்ட நீங்கள் உங்கள் வாழ்க்கையில் என்ன செய்ய வேண்டும் எந்த ஏணிப்படியில் ஏறினல் ‘வானம் வசப்படும்’ என்பதை ஏன் புரிந்து கொள்ளாமல் போனீர்கள்…. அதுதான் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது.”

“ஒன்று கேட்கட்டுமா திலக்…” என்று எழுந்து நின்றான் அரசு.

“உட்கார்ந்து கொண்டே பேசலாமே.”

“இல்லை  நிற்கிறேன். நீங்கள் தயாரிக்கும் மிருக உணவு உற்பத்தியிலே இறங்கி அதை லோக்கல் சப்ளை மட்டுமில்லாமல் ஏற்றுமதி என்றும் விரிவு படுத்தலாமே.”

புன்னகைத்துக் கொண்ட திலக் “இன்னும் ஏன் கத்துக்குட்டியாகவே… அல்லது கத்துகுட்டித் தனமாகவே பேசுகிறீர்கள்.”

“அரசு மிருக உணவு தயாரிப்பது என்கிறீர்கள். எந்த மிருகத்திற்கு உணவு தயாரிக்கப் போகிறீர்கள்? ரேஸ் கோர்ஸ் குதிரைக்கா? வீட்டில் வளர்க்கும் நாயினத்திற்கா? கோழித்தீவனமா? கால்நடை என்று சொல்லும் பசு மாட்டுத் தீவனமா? என்பதை முடிவு செய்யுங்கள்.”

“……. ஒ.கே. நீங்கள் தயாரிக்கும் பிராய்லர் கோழியுணவு தயாரிப்பையே விரிவு படுத்தி முடிந்தால் எக்ஸ்போர்ட் ஆர்டர் மூலம் உலக சந்தைக்குக் கூட போகலாம்.” என்றான் அரசு.

“அரசு திரும்பத் திரும்பச் சொல்கிறேன் என்று வருத்தப்படாதீர்கள். தீர்க்கமாக, திட்ட வட்டமாக, என்னால் முடியும், நான் செய்வேன் என்றும் ஆழ்மனப் பயிற்சி யோடு ஆளுமைத் தன்மையோடு பேசுங்கள். முடிந்தால்…. செய்யலாம் என்கிறீர்கள். முடியவில்லை என்றால் விட்டு விடுவீர்களா? அடுத்த வியாபாரத் தையும் முடிந்தால் பார்க்கலாம் என்று கோழைகள் மாதிரி கணக்குப் போடுவீர்களா?”

“வீரனாக உங்களை நீங்களே நீங்களே கஷ்டப்படுத்திக் கொண்டு செய்து காட்டுவேன் என்று பேசுங்கள்.” என்று திலக் சொல்லும் போது அவனை தீர்க்கமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

“என்ன மௌனமாகி விட்டீர்கள்?”

“ஒன்றுமில்லை. ஜெயிப்பதற்கு எத்தனையோ விஷயங்கள் இருக்கிறது. ஆனால் ஜெயிக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம் மட்டும்தான் இருக்கிறது. வழியை இன்னும் தேடி கண்டுபிடிக்காமல் இன்னும் முட்டி நின்ற சுவரிலே சுற்றிச் சுற்றி வந்து கொண்டிருக்கிறேனோ என்று தோன்றுகிறது.”

“எல்லாம் போகப் போகச் சரியாகி விடும். நீங்கள் இவ்வளவு ஆர்வமாக இருப்பதால் ஒன்று கேட்கிறேன். என் கப்போலி யூனிட் ஒன்று ஆரம்பிக்கும் பணியில் இருக்கிறது. அதைச் செய்கிறீர்களா? அதுவும் முழு மூச்சாக இறங்கி… “ என்று கேட்டான்.”

“கண்டிப்பாக…. எப்போது நாம்  கப்போலி போகிறோம்.” ஆர்வமாகக் கேட்டான் அரசு.

“நாளை காலையில்” என்றான் திலக்.

(தொடரும்)