Manoj Kumar
எழுத்தாளர் மனோஜ்குமார் எழுதிய மற்ற சிறுகதைகளை வாசிக்க இங்கு கிளிக் செய்யவும்
ராகவன் தன் மகள் வனிதாவிற்காக வீட்டின் அருகில் இருக்கும் துணிக்கடையிலிருந்து ஆடை வாங்கி வந்தார்.
“அப்பா! துணி பத்தவே இல்லை. பெருசா இருக்கு. எனக்கு பிடிக்கல. வேற துணி வாங்கிட்டு வாங்க!” ஆடையை போட்டு பார்த்துவிட்டு, வெறுப்புடன் கூறினாள் வனிதா
“என்னங்க! துணிக்கடைக்கு போகும்பொழுது கூடவே வனிதாவை கூட்டிட்டு போயிருந்தா இந்த பிரச்சனை வருமா? துணிக்கடையில ட்ரையல் ரூம் இருக்கு, அங்க அவ போட்டு பார்த்து அளவு சரியா இருக்கான்னு பார்த்து வாங்கி இருக்கலாம்” ராகவனை மனைவி நந்தினி சாடினாள்
“நம்ம பொண்ணுக்கு இப்ப வயசு பத்து. நமக்குத்தான் அவ குழந்தை. மத்தவங்களுக்கு அவ குழந்தை இல்ல. துணிக்கடையில இருக்கிற எல்லா ட்ரையல் ரூமும் பாதுகாப்பாக இருக்கும்ன்னு சொல்ல முடியாது! கேமராக்கள் மலிந்த இந்த காலத்துல எந்த ட்ரையல் ரூமையும் நம்ப முடியாது. அவளை துணிக்கடைக்கு கூட்டிகிட்டு போயிருந்தா போட்டு பார்க்கிறேன்னு அடம் பிடிப்பா! இந்த ட்ரெஸ்ஸ கொண்டு போய் இதோட சின்ன சைஸ் வேணும்னு கேட்டா கடைக்காரன் குடுத்துடப் போறான் நாமளும் நிம்மதியா இருக்கலாமில்ல” பதில் சொன்ன தனது கணவரை வியந்தபடியே புன்னகைத்தாள் நந்தினி
எழுத்தாளர் மனோஜ்குமார் எழுதிய மற்ற சிறுகதைகளை வாசிக்க இங்கு கிளிக் செய்யவும்
(முற்றும்)
This post was created with our nice and easy submission form. Create your post!
GIPHY App Key not set. Please check settings